Leon en Angela
Wij wonen sinds mei 2019 op de boerderij en genieten van al het moois dat de seizoenen ons brengt. Dit willen we graag met anderen delen. Naast al het werk op onze boerderij werkt Leon bij een zorgverzekeraar en is parttime taartenmarketeer. Angela werkt bij de TU Delft en als Natuurwijzer.
Luka, Bart en Tjebbe
Onze kinderen moesten even wennen aan het idee van een camping in de achtertuin, maar inmiddels vinden ze het best grappig en komen hun vrienden/vriendinnen ook af en toe kamperen. Luka is instagram beheerder en pizza proces manager 😉 en Bart en Tjebbe zijn all-round medewerkers, helpen met de pizza’s en zorgen ervoor dat het gras goed bijgehouden wordt op de laan en de kampeerveldjes.
Onze trouwe vriend Tarzan †
Onze trouwe vriend was 14,5 jaar bij ons en onafscheidelijk. Waar ik ging, ging hij en hij liep ook altijd mee als er een rondje om de boerderij gemaakt werd. De gasten waren gek op hem en kwamen voor hem terug. Helaas is Tarzan in november 2021 ingeslapen.
Onze nieuwe vriend Guus
Onze nieuwe vriend Guus is sinds september 2021 bij ons. Hij is nog even in de leer geweest bij Tarzan, maar hij moet nog veel leren. Hij houdt heel erg van knuffelen, is altijd blij en is een echte spring in het veld.
Gijs
Gijs is onze grijze kat, een gezelschapsdier en een echte jager. Hij vangt de muizen en mollen op het terrein als dat nodig is.
Kees
Kees is onze rode kater. Hij speelt liever met Guus dan dat hij muizen vangt. Hij geeft graag kopjes en ligt vaak lekker in het zonnetje.
Donald en zijn 4 dikke dames
De kippetjes scharrelen over het terrein en zorgen iedere dag voor een lekker eitje! Donald, de haan, is een echte baas en houdt de kippetjes bij elkaar. Hij kraait er inmiddels vrolijk op los. Hiermee maakt hij iedereen duidelijk dat de zon op is!
De zusjes Dille & Kamille
We hebben 2 konijntjes van onze vroegere buurman en het zijn Hollandertjes. Ze ontsnappen wel eens omdat ze zo goed kunnen graven. Ze zijn heel tam en willen graag geaaid worden.
Woezel en Pip (uit logeren)
Onze gezellige schapen. Als we ’s avonds een stukje met Tarzan gaan lopen, willen ze eigenlijk ook mee. Ze zijn wel een beetje brutaal en daarom zijn ze tijdens het seizoen even uit logeren en uiteindelijk zijn ze terug gegaan naar het groene weiland bij mijn broer. Daar lopen ze lekker tussen de andere schapen.
Mijmeringen over ‘mijn polder’ Ik hou van de seizoenen waarin de kracht van de natuur komt en gaat; Zo gaat het ook met mensen; soms sta je in je kracht en soms wil je je even terugtrekken. En dan denk ik even terug aan ‘mijn polder’ van vroeger Mijn polder: waar ik troost vond bij de appelboom waar ik kon kijken naar de geitjes, ons paard en het lange gras dat bewoog in de wind, waar we verstoppertje speelden met de jonge hondjes; waar ik foto’s maakte van wat er was; waar we over slootjes sprongen en op slootjes schaatsten. Mijn polder; waar ik de boer hielp met hooien en kampeerde met vriendinnen; waar we zwommen in het waterbassin; waar ik vluchtte voor de onrust en uren gewoon kon zijn, waar ik de wind door mijn haren voelde en even gelukkig kon zijn Mijn polder; waar ik de kikkers hoorde kwaken en de vogels hoorde kwetteren; waar ik wolken zag komen en gaan en naar de lucht kon kijken wat voor weer het werd; waar de bloemen/brandnetels groeiden en de bijtjes zoemden; waar de bloesem en appels aan de boom groeiden om vervolgens bladeren te verliezen; Mijn polder; waar de rest van de wereld er even niet toe deed; waar ik in alle rust kon nadenken, even alles kon vergeten en echt mezelf kon zijn; waar ik kracht en energie vond voor de nieuwe dag; waar ik een gevoel van ultieme vrijheid had. Mijn oude polder is er niet meer, daar ligt nu een weg en een woonwijk. Maar gelukkig heb ik een nieuwe polder gevonden in Midden Delfland. En nu (april 2020) zijn we verhuisd naar ‘mijn’ nieuwe polder. Na de lange, natte herfst en winter begint het voorjaar. Eindelijk komt de natuur weer tot leven; de vogels zingen, de hazen rennen, lammetjes worden geboren en de bomen staan op springen. Er is weer energie. Maar de wereld staat stil en de mensen trekken zich terug, ook al gaat dit tegen de natuur en de seizoenen in. Ze moeten wel, want er is een oncontroleerbaar virus En dan is er stilte en schone lucht in ‘mijn’ nieuwe polder, want ook de vliegtuigen zijn gestopt. In mijn nieuwe polder: Voel ik me veilig aan het einde van de wilgen oprijlaan. Hoef ik me geen moment te vervelen want er is altijd iets te doen. Kijk ik naar de boeren die hun grond bewerken zodat er straks genoeg gras groeit; zij gaan gewoon mee met de seizoenen. Maak ik foto’s van de ontwakende natuur; de bloesem, de dieren, de bomen en de ondergaande zon . Kook ik met kruiden uit de tuin en alle gezonde groenten en we eten met elkaar. In mijn nieuwe polder: Geniet ik van alles wat er is. Voel ik enorme dankbaarheid/geluk voor alle schoonheid en het leven. Kan ik gewoon zijn, even alles vergeten en heb ik niets nodig. Hier voel ik ondanks de lock-down toch ook vrijheid. Dat wil ik zo graag delen, maar de wereld staat op zijn kop, dus ik moet nog even wachten…..